Deze weken is de acupunctuurpraktijk vol.
In gesprek met cliënten praat ik niet alleen over hun klacht maar ook over de energie die het kost om met alle veranderingen om ons heen mee te veren.
Ons vertrouwde luxe leven hebben we moeten loslaten. We krijgen nieuwe ervaringen als verveling, uitzichtloosheid als spanningsklacht erbij. Er wordt ons gevraagd onszelf te beheersen omdat mogelijk ziekte op de loer licht. Tsja wat kunnen we doen nu steeds meer uitlaatkleppen sluiten en we sociale contacten moeten beperken.
Ikzelf merk dat ik me moet beschermen tegen een overload aan informatie. In deze doorgedraaide wereld krijg ik te veel ‘input’ en dat is helemaal niet helpend. Iedereen heeft een mening en eist met kracht zijn gelijkheid op.
Emoties, opgestookt in het digitale domein verstoren mijn welzijn. Ik voel niet meer wat ook al weer echt belangrijk voor me is. In de online beleving zit een gretigheid als rupsje-nooit-genoeg, extremere beelden, heftige verhalen, verleidelijke plaatjes, nog meer meningen, er komt geen eind aan. Het is ego strelend en houdt je lekker bezig.
In de krant, op TV of op social media reageren te veel mensen geagiteerd, ze vuren op alles wat niet bij hun voorkeur past. Als ik me in dat veld van tegenstellingen begeef, merk ik hoe sterk het is. Hoe meer aandacht ik daaraan geef, hoe meer brandstof dit is op het vuur van verwarring, strijd en verdeeldheid. Ik word onzeker en raak ik los van mezelf. Energie vloeit weg naar zaken die zich ver van mijn bed afspelen.
Ik vergeet vaak dat een online beleving niet het echte leven is, het is afleiding, discussie en onrust. Het is een astrale wereld die me de donkerte in trekt. Deze astrale wereld heeft een polariserende en een aanzuigende werking. En alles wat daar gaande is is vooral voeding voor de mind. Voor iemand die dagelijks mediteert is dit een test voor het bewustzijn. Want wacht even, waar wilde ik ook alweer echt mijn aandacht op richten?
Rust en compassie
Ik praat met collega’s dat we als lichtwerker de taak hebben om niet nog meer voeding te geven aan het veld van onrust. Daarom richten we ons op het tegenovergestelde; een veld van licht. Het bewustzijn wat daarvoor nodig is, maakt niet alleen dat ik me voor sommige zaken afsluit maar me ook bewust richt op kalmte, op rust en compassie in mijzelf.
Als ik los ben van dualiteit kan ik herinneren dat ik me niet hoef te vereenzelvigen met de spanning of de onrust in de buitenwereld. Ik herken dat dit in mij leeft. Dat alles in mij is, dus ook vergeving, kalmte, rust of loslaten. Ik kan me bewust daarop richten.
In mijn meditaties plaats ik mezelf in een veld van liefde en licht zodat ik beter de kalmte kan bewaren.
Goed te weten – nu je vakantieplannen in de war zijn gegooid – dat rust en kalmte vooral een innerlijke beleving zijn. Dat het niet een plek is die je in de wereld zult vinden. Dat jij dit als universele waarde kunt uitstralen. Dat je dit niet online hoeft te tonen, maar dat je dit op een andere manier kunt belichamen, kunt leven.
Voor het schrijven van dit blog was ik onder andere geïnspireerd door de documentaire The Social Dilemma (aanrader) op Netflix.
Samen mediteren
Bij Glow Yogastudio in Haarlem geef ik elke zaterdagochtend een meditatieles van een uur. Iedereen is welkom, met of zonder meditatie ervaring.
Ik ben verbonden aan Compassionate Care & Mindful Medicine een dagelijkse meditatiegroep voor medewerkers in de zorg. Meer informatie…
Geef een reactie